箴言第20章 |
|
1 清酒醇醪過飲、生侮慢、載號載呶、沉湎於酒、無智甚矣。 |
|
2 王之震怒、如獅咆哮、犯之者自取其戾。 |
|
3 息爭可得譽、凌競爲愚人。 |
|
4 怠惰者流、冬時不勤耕耘、穡時乞而不得。 |
|
5 人藏其心、不測若深淵、慧人能汲之。 |
|
6 自伐其仁者甚衆、忠信之人世不概見。 |
|
7 善人行義、子孫享福。 |
|
8 王坐鞫民、見惡人則擯斥之。 |
|
9 心清身潔、誰能自信。 |
|
10 權衡法度、不一其制、耶和華所疾。 |
|
11 子之清直與否、視其所爲則可知矣。 |
|
12 耳能聞、目能見、俱耶和華使然。 |
|
13 毋貪寢、恐遭貧乏、宜興作、可得果腹、 |
|
14 未市則賤其物、旣得則誇其美。 |
|
15 訓誨之言、若黃金、若琅玕、若珍器。 |
|
16 爲外人異族作中保、而不能償、則必取其衣爲質。 |
|
17 欺人得餅、厥味甚甘、不知其後如吞塵沙。 |
|
18 慮而後成、思而後戰。 |
|
19 評人長短者、機事爲其所泄、甘其言詞者、勿與之偕居。 |
|
20 詛父母者、其燈必滅、其光必暗。 |
|
21 始而貪婪、終無福祉。 |
|
22 毋以惡報惡、望耶和華救我。 |
|
23 權衡不公、不恕孰甚。 |
|
24 凡百之事、耶和華所定、人豈能逆料。 |
|
25 人不自量、矢口許願、則陷於罪。 |
|
26 賢王驅逐惡人、加以蹂躪、 |
|
27 人之本心、譬諸明燈、耶和華所畀、俾燭照事機。 |
|
28 王懷矜憫、真實毋妄、國祚綿長。 |
|
29 少者以壯健爲榮、老者以皓首爲尊。 |
|
30 身受扑責、痕現於外、則惡去而心自潔矣。 |
Die Sprüche Salomos (Sprichwörter)Kapitel 20 |
|
1 Der Wein |
|
2 Das Schrecken |
|
3 Es ist dem Mann |
|
4 Um der Kälte |
|
5 Der Rat |
|
6 Viele Menschen |
|
7 Ein Gerechter |
|
8 Ein König |
|
9 Wer kann sagen |
|
10 Mancherlei Gewicht und |
|
11 Auch kennet man einen Knaben |
|
12 Ein hörend |
|
13 Liebe |
|
14 Böse |
|
15 Es ist |
|
16 Nimm |
|
17 Das gestohlene |
|
18 Anschläge |
|
19 Sei unverworren |
|
20 Wer seinem Vater |
|
21 Das Erbe |
|
22 Sprich |
|
23 Mancherlei Gewicht |
|
24 Jedermanns Gänge |
|
25 Es ist dem Menschen |
|
26 Ein weiser |
|
27 Die Leuchte |
|
28 Fromm |
|
29 Der Jünglinge |
|
30 Man muß dem Bösen |
箴言第20章 |
Die Sprüche Salomos (Sprichwörter)Kapitel 20 |
|
1 清酒醇醪過飲、生侮慢、載號載呶、沉湎於酒、無智甚矣。 |
1 Der Wein |
|
2 王之震怒、如獅咆哮、犯之者自取其戾。 |
2 Das Schrecken |
|
3 息爭可得譽、凌競爲愚人。 |
3 Es ist dem Mann |
|
4 怠惰者流、冬時不勤耕耘、穡時乞而不得。 |
4 Um der Kälte |
|
5 人藏其心、不測若深淵、慧人能汲之。 |
5 Der Rat |
|
6 自伐其仁者甚衆、忠信之人世不概見。 |
6 Viele Menschen |
|
7 善人行義、子孫享福。 |
7 Ein Gerechter |
|
8 王坐鞫民、見惡人則擯斥之。 |
8 Ein König |
|
9 心清身潔、誰能自信。 |
9 Wer kann sagen |
|
10 權衡法度、不一其制、耶和華所疾。 |
10 Mancherlei Gewicht und |
|
11 子之清直與否、視其所爲則可知矣。 |
11 Auch kennet man einen Knaben |
|
12 耳能聞、目能見、俱耶和華使然。 |
12 Ein hörend |
|
13 毋貪寢、恐遭貧乏、宜興作、可得果腹、 |
13 Liebe |
|
14 未市則賤其物、旣得則誇其美。 |
14 Böse |
|
15 訓誨之言、若黃金、若琅玕、若珍器。 |
15 Es ist |
|
16 爲外人異族作中保、而不能償、則必取其衣爲質。 |
16 Nimm |
|
17 欺人得餅、厥味甚甘、不知其後如吞塵沙。 |
17 Das gestohlene |
|
18 慮而後成、思而後戰。 |
18 Anschläge |
|
19 評人長短者、機事爲其所泄、甘其言詞者、勿與之偕居。 |
19 Sei unverworren |
|
20 詛父母者、其燈必滅、其光必暗。 |
20 Wer seinem Vater |
|
21 始而貪婪、終無福祉。 |
21 Das Erbe |
|
22 毋以惡報惡、望耶和華救我。 |
22 Sprich |
|
23 權衡不公、不恕孰甚。 |
23 Mancherlei Gewicht |
|
24 凡百之事、耶和華所定、人豈能逆料。 |
24 Jedermanns Gänge |
|
25 人不自量、矢口許願、則陷於罪。 |
25 Es ist dem Menschen |
|
26 賢王驅逐惡人、加以蹂躪、 |
26 Ein weiser |
|
27 人之本心、譬諸明燈、耶和華所畀、俾燭照事機。 |
27 Die Leuchte |
|
28 王懷矜憫、真實毋妄、國祚綿長。 |
28 Fromm |
|
29 少者以壯健爲榮、老者以皓首爲尊。 |
29 Der Jünglinge |
|
30 身受扑責、痕現於外、則惡去而心自潔矣。 |
30 Man muß dem Bösen |